Verwarring tussen twee dezelfde handelsnamen door internetgebruik?

Een zekere meneer S. runt onder de naam “Thuiszorg de Zonnestraal” een thuiszorginstelling in Tilburg. Hij heeft zijn bedrijf op 6 mei 2015 ingeschreven in de Kamer van Koophandel. Op 16 april 2016 heeft hij de domeinnaam www.thuiszorg-dezonnestraal.nl geregistreerd.

Ongeveer een jaar later begint een ander (we noemen hem verder D.) in Hoofddorp ook een thuiszorginstelling onder dezelfde naam “Thuiszorg De Zonnestraal”. Ook deze is ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en als domeinnaam geregistreerd onder de domeinnaam www.thuiszorgdezonnestraal.com

Kantonrechter

S. komt daar op een goed moment achter en vraagt D. zijn handelsnaam te veranderen. D. weigert dat, waarop S. naar de (kanton)rechter stapt met de vordering dat D. zijn naam aanpast zodanig dat de combinatie van ‘thuiszorg’ en ‘zonnestraal’ daar niet meer in voorkomt. De kantonrechter stelt D. in het gelijk, maar S. gaat daartegen in hoger beroep.

Artikel 5 Handelsnaamwet

De hogere rechter ziet het anders. Hij geeft een andere uitleg aan artikel 5 van de Handelsnaamwet dan de kantonrechter. In dat wetsartikel staat dat het verboden is een handelsnaam van een ander te voeren (of een naam die daar veel op lijkt) als daardoor verwarring kan ontstaan. Belangrijk is – want daar ging het hier om – of de aard van beide ondernemingen en de plaats waar zij gevestigd zijn daar extra aanleiding toe geven. Met name de plaats waar beide ondernemingen gevestigd zijn was een punt waar discussie over was.

Internet

In het internettijdperk opereert een onderneming al gauw niet alleen lokaal maar ook landelijk. Daarmee wordt, zou je denken, al snel de voorwaarde van de ‘regionale beperking’ buiten spel gezet. Hoe zat dat in deze zaak? Opereerden partijen zodanig via internet dat het aspect van hun ver van elkaar liggende vestigingsplaatsen daarmee werd overruled? Erop wijzend dat de domeinnaam van D. een .com extensie had, stelde S. in feite: “Meneer D., u pretendeert heel Nederland te bedienen en komt daarmee dus ook (letterlijk) op mijn terrein”. Daar maakte de rechter korte metten mee. Dat levert, zegt hij niet zonder meer een inbreuk op het handelsnaamrecht op.

Geen dreigende verwarring

Thuiszorg is, overweegt de rechter, per definitie een lokale aangelegenheid. S. zit in Tilburg en is daar voornamelijk ook actief. D. zit in Hoofddorp. Er bestaat geen enkele aanleiding te vrezen dat (potentiële) klanten van S. overlopen naar D. Dat is niet anders nu D. ook op internet onder een .com domeinnaam werkzaam is. Ook dat D. misschien gaat uitbreiden naar de regio Rotterdam levert niet automatisch verwarringsgevaar op. Kortom D. kan gewoon door met zijn handelsnaam en domeinnaam. Vanwege de lokale activiteiten van partijen is er geen sprake van dreigende verwarring.

Conclusie

Je mag in beginsel een bedrijf voeren onder een naam die lijkt op de naam van een ander bedrijf (zelfs als die identiek is) mits de aard van beide ondernemingen maar verschillend is en de activiteiten sterk lokaal bepaald zijn. Er is dan verwarringsrisico. Pas wel op als je een naam gebruikt die grote bekendheid geniet. Op grond van het merkenrecht kan het dan alsnog mis gaan.

De andere kant van het verhaal is, dat iemand die met zijn bedrijfsnaam actief is op internet, ook al is zijn bedrijf heel ergens anders gevestigd dan jouw onderneming, daarmee toch inbreuk kan maken op jouw handelsnaamrecht.